Leesverslag 2: bericht 2

 


Het boek dat ik gekozen heb is anders dan anders. Het gaat over een onderwerp dat vroeger een taboe was, maar deze is in 2023 ondertussen al verbroken: homoseksualiteit.
Het verhaal speelt zich af in 1983, in Italië. In deze tijd was het dus een taboe. 
Ik heb in plaats van 4 foto's een tekening gemaakt met 4 verschillende onderwerpen die te maken hebben met mijn boek: Noem me bij jouw naam.
In het boek zijn er vier hoofdstukken. Ik heb aan elk hoofdstuk een tekening gekoppeld.

Zo niet later, wanneer dan?
De eerste tekening heeft te maken met liefde. Het is een liefdesverhaal over 2 jongens, Elio en Oliver. 
Het hoofdstuk heeft deze naam, want dit is een uitspraak die Oliver vaak gebruikt als hij weggaat. Elio vindt dit niet leuk dat hij dit zegt, maar na een tijdje gebruikt heel het gezin van Elio dit woord. 
Deze uitspraak kan je koppelen aan de liefde die groeit tussen de jongens. 
In dit hoofdstuk houdt Elio de liefde nog voor zichzelf, maar naar mate het verhaal vordert komen ze er wel voor uit.



Het heuveltje van Monet
De volgende tekening speelt ook een grote rol in het verhaal. Op deze locatie hebben ze de eerste kus gedeeld en spraken ze in het geheim af. 
Ik heb deze berg (geen heuvel) getekend omdat de geheime afspreekplaats van de jongens erg afgelegen was.





De San Clementesyndroom
De titel van het derde hoofdstuk is een verwijzing naar een gedicht van een dichter die meerdere keren in het verhaal komt. De eerste keer was het met Marzia (de persoon met wie hij ervoor in een relatie zat). De tweede keer was het met Oliver. Ze waren daar samen in Rome. Omdat dit ook een mooi deel is uit het verhaal heb ik symbolen getekend die Italië typeren.
 

Het laatste hoofdstuk is een terugblik op wat er speelde tussen Elio en Oliver. Elio zijn vader heeft hem duidelijk gemaakt dat hij wel degelijk iets meer voelt dan vriendschap voor Oliver. Het werd bij deze ook geaccepteerd, wat niet vanzelfsprekend is in deze tijd. 
De titel geestgesprekken komt van een plaats waarmee je een persoon verbindt en die je in gedachten ziet zitten en waarmee je gesprekken hebt. 
Hij voelt door de geestgesprekken nog eens de intieme spanning tussen Oliver en zichzelf.












Dit was mijn boek. Ik vond dit wel een leuk boek. Het was misschien een beetje ingewikkeld geschreven en er waren veel tijdsprongen waardoor je niet altijd mee was. Ik vond dit een leuke opdracht. Door deze opdracht te doen was ik meer mee met het verhaal omdat ik het visueel kon zien en er zo structuur in vond.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Iene miene mutte: bericht 1

bookstagram: nooit meer van Colleen Hoover